- REGUM Filii
- REGUM Filiidiverbiô sollenni olim universi Israelitae dicti sunt, ob singularem generis et Reip. sanctioris dignitatem nobilitatemque. Unde non semel occurrit in Talmudibus illud Rabb. Simeonis velut vulgari usu atque existimatione notissimum, Universi Israelitae sunt Filii Regum. Sic in Misna tit. Sabb. c. 14. §. ult. et in Gemara Babylon. ad tit. Baba Metzia, c. 9. Cuius diverbii ratio seu ansa huiusmodi est. Ubi disputatum de observatione Sabbathi, quaestio intervenit: Utrumne Iudaeo liceat eo die liquoribus aut oleô se perfundere seu tingere? Qua de re Misna, Cui, inquit; dolent lumbi, ei nec infundere licet (Sabatho) vinum aut aretum, at vero oleum licet. Modo nem. pe minime oleum illud sit rosactum. Filii seu Liberi Regum in vulneribus infundere solent etiam oleum rosaceum, quoniam similiter (delitiarum seu voluptatis causâ) se oleô illô diebus profestis imbuere solent. At vero respondit R. Simeon, Universos Israelitas esse Filios seu Liberos Regum. H. e. tales haberi ac nuncupari etc. Atque huc respexisse volunt quidam Dominum nostrum, apud Matthaeum, c. 17. v. 24. ubi cum accessissent ii, qui didrachma accipiebant, ad Petrum, et dixissent, Magister vester num solvit didrachmal ipseque mox Christus intrâsset in domum, quaesiit ex ipso, Quid tibi videtur Simon? Reges terrae a quibus λαμβάνουςι τέλη καὶ κῆνςον, ἀπὸ τῶν ἡῶν αὐτῶν, ἢ ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων; accipiunt tributum aut censum, a filiis suis, an ab alienis? Vide Ioann. Seldenum, de Iure Nat. et Gentium iuxta Disciplinam Ebraor. l. 6. c. 18. ut et supra aliquid, voce Infans.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.